ដួងកែវនាគ

ឱមដែលត្រូវបានប្រើបញ្ចេញសូរស័ព្ទដល់ការឧទ្ទិសរំលឹកទៅដល់ព្រះអាទិទេពធំទាំងបីនៅក្នុងលទ្ធិព្រហ្មញ្ញសាសនា និងរំលឹកទៅដល់ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឍ ចំពោះផ្នែកពុទ្ធនិយម មានគំនូសខ្សែរូបរាងដូចនៅក្នុងរូបភាពទី១ ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងអត្ថបទ <ឱម: អំណាចឱមនៅក្នុងសាសនា>។ ផ្អែកតាមរូបភាពទី១នេះ សញ្ញាឱមប្រៀបបានដូចជាខ្សែកោងមួយពត់ទៅពត់មកៗ និងកាន់តែរួមតូចទៅៗ ទៅដល់ចំណុចតូចមួយដ៏សែនឆ្ងាយ ហាក់បីដូចជាចង់បង្ហាញថា សត្វលោកទាំងឡាយនិងធម្មជាតិនៅក្នុងលោកយើងនេះ មានជីវិតក្នុងវាលវដ្ដសង្សារ ដូចជាដំណើរខ្សែកោងនេះ វាគ្មាននៅនឹងស្ងៀម ឬវិលជួបចំណុចដដែលទេ គឺតែងវិវត្ដន៍ទៅជារៀងរហូត ដល់ចំណុចសូន្យ អរូប។ បើយើងបម្លែងជាខ្សែធរណីមាត្រដូចនៅក្នុងរូបភាពទី៥ នោះខ្សែកោងមូលបិទជិតជាលោកទាំងមូល ខ្សែបន្ទាត់ដេក បានន័យថាជាស្ដ្រីភេទ ហើយខ្សែបន្ទាត់ឈរត្រង់ បានន័យថាជា បុរសភេទ ហើយចំពោះរូបសញ្ញាឱមទាំងមូលបានឱ្យអត្ថន័យថា នៅលើលោកយើងនេះ មានតែភេទពីរគឺ បុរស និងស្ដ្រី ឬ្ញញីនិងឈ្មោល ដែលមានសកម្មភាព សហការ ពឹងផ្អែកគ្នាបំពេញឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក បង្កើតបានជាអង្គឯកភាពតែមួយ និងធ្វើឱ្យពិភពលោកចំរុងចំរើនឡើង។ ក្នុងអត្ថន័យដឹកនាំរូបសញ្ញាឱមរបស់ខ្មែរបានបង្ហាញអំពីប្រសិទ្ធិភាពថា អំណាចកំព

តតាមការស្រាវជ្រាវរកប្រភពដើមកំណើតនៃសញ្ញាឱមខ្មែរ ភស្ដុតាងដែលទទួលបានដំបូងគេ គឺឃើញមាននៅផ្នែកខាងបាតនៃរូបចម្លាក់និមិត្តរូបយោនីព្រះនាងឧម៉ាជាទម្រលិង្គព្រះឥសូរ ដែលជាវត្ថុសិល្បៈរកឃើញនៅអង្គរបុរី អតីតរាជធានីសម័យនគរភ្នំ ដូចមាននៅរូបភាពទី១ បង្ហាញខាងក្រោម។ ភស្ដុតាងមួយទៀត រូបសញ្ញាឱមត្រូវបានឃើញឆ្លាក់នៅក្នុងរណ្ដៅមួយ ក្នុងចំណោមរណ្តៅដទៃទៀត លើដុំថ្មរាងបួនជ្រុងស្មើ ដូចមាននៅក្នុងរូបភាពទី២ សំរាប់ផ្ទុកវត្ថុដ៏មានតំលៃ ដែលដុំថ្មនេះត្រូវបានទុកតម្កល់នៅក្នុងស្រទាប់ផ្កាឈូកនែកំពូលប្រាសាទ សំរាប់ជាដង្វាយថ្វាយព្រះអាទិទេព ពេលលោកយាងចុះមកសណ្ថិតក្នុងរូបសំណាកដែលបានដាក់សក្ការៈនៅកណ្ដាលប្រាសាទនោះ នៅនាសម័យអង្គរ។ ចំពោះរូបរាងសញ្ញាឱម នៅបន្ដមានទម្រង់ដូចដែលបានឃើញនៅសម័យនគរភ្នំដែរ។ ក្រៅពីនេះគេក៏ឃើញមានដែរនៅលើរូបចម្លាក់ព្រះបដិមា នាសម័យអង្គរនេះ។ សញ្ញាឱមទម្រង់នេះ ក៏នៅតែបន្ដប្រើប្រាស់រហូតដល់សព្វថ្ងៃ ពុំមានការផ្លាស់ប្ដូរឡើយ។ ដូចនេះសញ្ញាឱមខ្មែរយើង ដែលនៅក្នុងអក្សរសាស្ដ្រខ្មែរថា សញ្ញា "គោមូត្រ" ឬទឹកនោមគោ បានកើតមានតាំងតែពីសម័យនគរភ្នំ ឬអាចនឹងមានមុននេះមកម៉្លេះ បើតាមសិក្សាទៅលើឥទ្ធិពលនៃជំនឿ ឬលំហូរចូលនៃអារ្យ ធម៌ព្រហ្មញ្ញសាសនា។ ម៉្យាងផ្អែក

សមេ្លងឱម ជាស្នូររំញ័រខ្ទរគ្រល បង្កប់ការព្រឺព្រួច ភ័យខ្លាច ។ ជាមួយគ្នានឹងភាពភ័យរន្ឋត់ ក៏តែងតែនឹក ឬអំពាវនាវរកវត្ថុសក្ដិសិទ្ឋិ ឱ្យមកជួយកម្ចាត់នូវសេចក្ដីកត់ស្លុតទាំងឡាយដែលបានកំពុងកើតមាន ឬនឹងកើតមាន និងសុំពរសុំជ័យសេរីសួស្ដី។ សមេ្លងឱម បានផ្ដើមចេញពីក្នុងបំពង់ក បានបង្កប់នូវសមេ្លងផ្គុំបីបពា្ចូលគ្នា ដែលដំបូងផ្ដើមចេញពី អ ជាសមេ្លងត្រូវបើកមាត់មានខ្យល់ចេញមកខ្លាំង និងជាសមេ្លងកើតមានដំបូងគេ មុននឹងមានសមេ្លងដ៏ទៃផេ្សងទៀត, ឧ ជាសមេ្លងទាញបបូរមាត់ស្រួចស្ដួចចូល ហើយសមេ្លង និងខ្យល់ក៏ត្រូវថយចុះរហូតដល់ ម ជាចុងបពា្ចប់ដែលត្រូវបិទមាត់ នៅសល់តែសមេ្លងគ្រលនៅបំពង់ក ដែលពេលនោះ ខ្យល់ខាងក្នុងត្រូវបានបពោ្ចញតាមច្រមុះ។ នៅក្នុងលទ្ឋិព្រហ្មញ្ញសាសនា សមេ្លងឱមនេះ បានសំដៅទៅរកការហៅរកព្រះអាទិទេពធំៗទាំងបី ព្រះអង្គគឺព្រះសិវ ព្រះព្រហ្ម ព្រះវិស្ណុ ។ សមេ្លងឱមដែលដូចបានបំបែកសូរសម្លេងដូចខាងលើគឺ អ តំណាងឱ្យព្រះវិស្ណុ , ឧ តំណាងឱ្យព្រះសិវៈ , ម តំណាងឱ្យព្រះព្រហ្ម។ អត្ថន័យ អឧម ឬ មអឧ ដែលមាននៅក្នុងរចនានុក្រមខ្មែរ រៀបរៀងដោយសម្តេចសង្ឃរាជគណៈមហានិកាយ ជ.ណ.ជោតញ្ញាណោ ជួនណាត នេះ មានខ្លឹមសារខុសគ្នាទៅនឹងវ៉េបសាយ hinduperspectiv.com/2013/02/17/the-meaning-of-a