Skip to main content

ការកំណត់ទីតាំងសាងសង់​ប្រាសាទ


គុហារវាងសតវត្សទី៤-ទី៥ នៅភ្នំដា
សម័យនគរភ្នំ ភ្នំទាំងឡាយត្រូវគេចាត់ទុកជាកន្លែងស័ក្ដិសិទ្ធិ ហេីយស្ដេចតែងយាងឡេីងភ្នំ ដេីម្បីធ្វេីពិធីបួងសួងព្រះសិវៈ សុំសេចក្ដីរុងរឿងថ្កុំថ្កេីងព្រះរាជនគរ និង ប្រជារាស្ដ្រ។ លេីកំពូលភ្នំដា ក្នុងតំបន់នៃរាជធានីសម័យនគរភ្នំ​ មានតម្កល់ព្រះសិវៈលិង្គមួយឈ្មោះព្រះគិរិស ដែលជានិមិត្ដរូបព្រះសិវៈ ឬឥសូរ។ ទស្សនៈចំពោះភ្នំបែបនេះ ក៏ធ្លាប់កេីតមានតាំងតែពីសម័យបុរេប្រវត្ដិសាស្ដ្រមកម៉្លេះ ដោយពេលនោះជនជាតិខ្មែរ តែងតែចាត់ទុកថា ទីទួល ដំបូក ភ្នំ ជាទីកន្លែងដែលមានវត្ថុស័ក្ដសិទ្ធិ ជាទឹកដីដែលអារក្ស អ្នកតា ព្រលឹងវិញ្ញាណអាថ៌កំបាំងស្នាក់អាស្រ័យនៅ។ ជាក្រឹត្យក្រមធម្មជាតិ រវាងទីទួលខ្ពស់ និងទីទំនាប ខ្យល់បរិសុទ្ធត្រជាក់ល្អ ប្រកបដោយផាសុកភាពតែងមាននៅទីខ្ពស់ ហើយនរណាក៏ចង់បានទៅដល់និងសំរាកនៅទីនោះដែរ។ ដោយយល់ថា ទីនោះជាទីមនោរម្យបំផុត សមស្របនឹងភាពខ្ពស់ឧត្តុង្គឧត្តម នៃព្រះអាទិទេព ដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លា ជួយមនុស្សលោកនោះ គឺលោកត្រូវតែទទួលបានការគិតគូរយកចិត្តទុកដាក់ពីមនុស្ស រៀបចំទីតាំងសមស្របគង់នៅទីនោះ ទើបគេឃើញខ្មែរនាសម័យបុរាណ បានជីករូងភ្នំ ល្អាង គុហារ ឬស្ថាបនានូវប្រាង្គប្រាសាទ ធ្វើជាបូជនីយដ្ឋាន។​ នៅពេលធ្វើពិធីសក្ការៈបូជា ចំពោះទេវតា អាទិទេព បារមីសក្តិសិទ្ធិ គេតែងមានលេងភ្លេង ប្រគុំតន្ត្រី ច្រៀងរាំថ្វាយ ដើម្បីបំពេញចិត្ត ព្រលឹងវិញ្ញាណទាំងនោះ និងគិតថាព្រះអាទិទេព បារមីទីនោះនឹងរឹតតែបានជួយលើកស្តួយសហគមន៍ ក៏ដូចជាសង្គមជាតិ បានសំបូរសប្បាយ រួចចាកផុតសេចក្តីអន្តរាយសព្វបែបយ៉ាង ដូចមាននៅក្នុងសិលាចារិក K៦០០, K៥១ ដែលបានចារឡេីងនាសតវត្សទី ៦ និងទី ៧ នៃគ្រិស្គសករាជ ។ អត្ថន័យនេះបានស្របទៅនឹងឯកសារចិន ដែលបានសរសេរថា “ជាញឹកញ៉ាប់អាទិទេពយាងចុះប្រថាប់លេីកំពូលភ្នំម៉ូតាន់ ពីព្រោះភ្នំនេះ គឺជាទីកន្លែងដែលសំរាប់សម្ដែងនូវមហិទ្ធិឫទ្ធិរបស់ព្រះអង្គ និងប្រសិទ្ធិពរជ័យសិរិមង្គលថ្វាយចំពោះព្រះមហាក្សត្រខ្មែរគ្រប់ព្រះអង្គ ហេីយប្រជារាស្ត្រក៏បានទទួល សេចក្ដីសុខសប្បាយផងដែរ។ ដេាយគេមានជំនឿនិងចាត់ទុកថាភ្នំជាទីដ៏ល្អប្រពៃ ចំពោះព្រះអាទិទេព​ ការសាងសង់សំណង់ប្រាសាទធ្វើជាកន្លែងគង់នៅ និងសំរាប់ធ្វេីពិធីគេារពបូជាដល់ អាទិទេព ត្រូវបានធ្វើនៅលើកំពូលភ្នំតាំងពីពេលនោះមករហូតដល់ចុងសតវត្សទី៩ ឬដេីមសតវត្សទី១០ ។

ល្អាងភ្នំឈ្ងោក
ក្រៅពីការពិនិត្យទៅលើការរកទីទួលខ្ពស់ មានខ្យល់អាកាសល្អបរិសុទ្ធ ទឹកគឺជាភ្នាក់ងារដ៏ពិសេស ដើម្បីសុខភាព ដើម្បីភាពរស់រានមានជីវិត និងភាពសំបូរសប្បាយចំរុងចំរើន។ ខ្យល់ល្អបរិសុទ្ធ ជាមួយនឹងទឹកថ្លាត្រជាក់ ផ្តល់ដល់ភាពលូតលាស់ស្រស់ថ្លាចំពោះរុក្ខជាតិសត្វមានជីវិតទាំងឡាយ នេះជាភាពវិសេសវិសាលនៃការកំណត់ទីកន្លែងសាងសង់ប្រាសាទ។ ពិនិត្យទៅលើលក្ខខ័ណ្ឌជាក់ស្តែងនៅក្នុងធម្មជាតិ ជាការមួយដ៏កម្រណាស់ ដូចនេះហើយ បានជាយើងឃើញមានប្រាសាទ ត្រូវបានសាងសង់នៅជាប់ទន្លេ ឬបឹង ពុំនោះសោតបើគ្មានប្រភពទឹកធម្មជាតិទេ ក៏អាចសាងសង់ប្រាសាទបាន ដេាយត្រូវជីកស្រះ និងមានកាំជណ្ដេីរជុំវិញស្រះនោះដើម្បីបំពេញសេចក្តីត្រូវការ។

ភ្នំឈ្ងោក

គុហាររវាងសតវត្សទី៣ ឬមុននេះ នៅភ្នំដា

ប្រភេទ

មតិ

ផ្តល់មតិ